eskiler o kadar ağır ki; üflesem uçacak


şu yukarıdaki fotoğrafı seneler önce bilgisayarda yazmıştım. üzerinden çok uzun süre geçmiş, eskileri karıştırırken buldum! hangi ruh haliyle yazmıştım ya da ne ifade ettiği aslında biraz trajikomik. hatırlanmak istenmeyen anlardan biri hatta.. salla gitsinlerden sanırım!

insan ömrü çok kısa efendim. şimdi cümleye böyle başladım diye tutup felsefi konuşmalar filan yapıcak değilim merak olunmaya.sanırım son bir kaç aydır böyle geliyor bu durum bana. gittikçe kısalıyormuş gibi insan ömrü.. tad alınmayan ama sadece karın doyurmak için yenen bir yemek gibi. yavan..

neyse efendim çok tutmayayım sizi... yapacak işiniz vardır. biraz bencil bir yazı oldu kusuruma bakmayın.. bu arada neden böyle renkli yazdım bilmiyorum. yeni doğmuş çocuk sevinci sanırım benimki; hayata ağlayarak başlayan!

ha unutmadan bugün benim doğum günüm...
tarihe not: 15.01.2010