arayışlar komedyasında ilk perde


her insan yoğun zamanlar geçirir. bazı zamanlar o kadar sosyalleşir ki aklı almaz. gece gezmeleri, barlar, arkadaşlarla buluşmalar falan. hepsi ard arda gelir birde, cepte 5 kuruş kalmayıncaya kadar da devam eder ne yazık ki.

normalde olması gerekende budur aslında. ama nedense bu zaman böyle olmaz. çalıştığınız işten, aldığınız paraya; o gün giyeceğinmiz gömleyin kirli olmasına ya da evinizin istanbul'a değil de bulgaristan sınırına daha yakın olmasına  kadar hepsi etkiler bunu. iyi de eder aslında. iyi eder diyorum çünkü birde tam tersi var bunun...

işte tam tersi; sosyal hayatınız yoktur!

evet bildiğiniz yoktur. aslında kendinize ayırdığınız, sizi siz yapan bir zaman yoktur. özlediğiniz, keşke olsa da konuşsam biraz, dinlesem daha çok dediğiniz biri, yoktur! işte tam bu haddedeyim şu sıralar. kişiliksiz takılıyorum aynaya bakınca. aslında buraya daha başka hakaret arasım ama en uygunu buydu emin olun.

özet: kendimi arıyorum..! bilen var yerimi?  tutsun elimden artık..!