sebeb-i telif vol: 7

>>> bim'den alınabilecek muhteşem ürünler arasına "ilkler susamlı çubuk" adındaki muhteşem ürünü eklediğim bu günlerde nedense nadasa bırakılmış toprak gibiyim. üstümdeki zararlı hayvanları temizlemek için ateşe verdim kendimi. bir bakıma pofuduk yastıklarda oturan sevgililer gibiyim. erkeğin kıçı ağrıyor ama sevgilisi omuzunda yattığından mütevelli sesini çıkarmıyor; çıkarsa nolur ki ?  nolur ?

>>> rahatlamak, kendini bulmak adına yaptığım şefkatli yastık savaşlarını kazandım. ben yendim sonunda. üzerime gelen bütün postallı eften kahramanları püftenlerle çarpıp yere tükürdüm. nedendir yaptıkları, nedendir bu hezeyanları bu ilkim-i irşatta anlamadım. insalıktan pay almamış destursuz bağa giren dürzülerden farkları yok. ee noldu sonunda? ben yendim. baştan belli olan bir savaşata kahramanlık yapmaya gelmişler meğersem. evin küçük çocuğunu yollasaydınız müsait değilim derdim. yazık oldu size; hem de çok yazık (!)

>>>  deplasmana gitmek, deplasman tribününde olmakla alakalı aslında aklımda bayadır bir şeyler vardı aklımda yazmak istiyordum ama fırsat olmamıştır. fotolarla desteklenmiş güzel bir yazı gelecek yakında ahanda buradan verdim müjdesini...

>>> gelelim fotoğrafa. geleneksel hale getirdim sanırım bu sebeb-i teliflerde fotoğraf yorumlarını. hasi siz sormadan yapayım yoksa başıma ekşiyorsunuz. efendim malumunuz şarap mantarı açılmış bir şişenin bitmediği takdirde kullanılması için tekrar şişenin ağzına takılan bir hededir. buradaki anlamına gelince; bazı olayların ağzı açılmıştı yani şişeden mantarı çıkarmıştım. baktım olmuyor bize gitmez bu, büyük gelir bir beden hemen kapattım. büyük derken taşıyamadığım için değil sadece tiksindirdiği için, yoksa onun gibilerini taşımaktan artık gına geldi orası ayrı...

serumların demir askılara asılması için gerekli plastikten gelen edit: bu yazımda edit veresim gelmedi, nedendir bilmem sakız bile patlatamıyorum. tebdil-i mekana ferahlık olsun diye uğraşıyorum. vardır bir hayır...