"tok olduğumuzda yaftalar yiyoruz" diyorsanız; peki o zaman, umursamaz tavrımın hastası olunuz..

.

"zamanlama" hakkında yapılan sohbetlerin birinden çıktım az önce. kendisine sorulan soruları içtenlikle yanıtlayan zaman; aslında bu kadar da büyütülecek bir şey olmadığını, ileride daha da güzel olacağına inandığımız her şeyin normalde de olabileceğine dair elinde bazı kanıtlar olduğunu söyledi. 

"- bunları açıklamanın zamanı gelmedi mi?" 

..diye sorduğumda ise; "zamana zamanla alakalı sorular mı soruyorsun" diye mantıklı bir cevap verdi. kendine göre mantıklıydı evet; ancak ben hala elindeki kanıtları merak ediyorum. yapmamalı mıyım?

tükenmez kalemlerin yazmadığında ne kadar da gıcık şeyler olduklarını anlatmaya başlasam ne kadar sürer acaba? gerek var mı? yok mu? peki..

evimin penceresinden baktığımda gördüğüm manzara bu. kimisi için güzel gelebilir, lafım olmaz. kimisi içinse merak unsurudur eminim, neresidir burası diye tahayyül ettiren. benim için ne olduğuna dair destanlar yazabilirim aslında. kısa ve öz anlatmam gerekir diye kendime telkinlerde bulundum şimdi de. 

cevap; yeni zelanda'ya gitmeden önce yaşamak zorunda kaldığım evin penceresinden gördüğüm manzara.

sanatsal kaygıdan bahsedelim birazda. eski buzdolaplarının çıkardığı sesi hatıranıza yer ettiren bir eksi mutfak misali. elinde çekici, koca bir taşı modern bir sanat eserine çeviren pipolu, kalın çerçeve gözlükleri olan, belki fötr şapkalı. belki..

hangisi daha özgür? 

suntadan yapılmış bu ahşap tünel mi; yoksa bütün gün ayakta, gelen misafirlerin sanat eserlerine zarar vermesini engellesin diye orada görev yapan bu adam mı?

"asık suratlı antilopların sanat üzerindeki etkisi" konulu konferans sırasında verilen kahve molasında görüşlerini aldığımız kuzey amerika antilopu frank;

"postumun üzerinde sevişmek mümkün değil" diyerek konferansın sekansını belirledi. 

naif vücudunda garip lekeler peydah olmuştu nalan'ın. komiser kemal ise bunun işlediği cinayetten ötürü olabileceğini düşünüyor olsa gerek ki hemen sordu;

- bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin?

kanepe taşırken geri geri yürümek bir mutsuzluk tanımı olarak adledilebilirse eğer; bir insanın işler ters gittiğinde gülümsemeye başlaması da, aklına suçu atacak başkasını bulduğu anlamına gelmesindendir diyebiliriz. 

hayat ne garip böyle; klozette çamaşır deterjanlarının arkasında yazılanları okumak filan..

pi sayısının virgülden sonraki ilk üç basamağı dahil otuzbir basamağının asal olması bir tesadüf değil biliyorsun değil mi? 1415926535897932384626433832795028 sayısını kanıt olsun diye buraya konmadı elbette. sadece güzel görünür diye yazdım. içten itiraflarda bulunuyorum sana, anlıyorsun değil mi?

dünyanın en güzel replikasının bir zippo çakmak olması o kadar doğal ki. hatta bu doğallığı içten bir kaç cümle ile pekiştirmek istiyorum. çok içten olacağı için sadece bir kez okumanızı rica edicem yalnız. sebebini yeni zelanda'daki ilk yazımda açıklayacağıma söz veriyorum. "unutursun ama" diyenler olabilir diye işimi garantiye alıyorum. o unutmaz merak etmeyin..

besin zincirinin son halkasında tüketicilerin değil saprofitlerin bulunması gerçeğini öğrendiğimde çok şaşırmıştım. zincirin tüm halkalarında bulunduğunu kabul ettiğimiz çürükçül canlılar sadece son halka deyince de akla gelmeliymiş. gerçek ilk günden beri ortadaymış meğersem. tıpkı kaybettiğiniz şeyin her zaman halının üzerinde olması gibi. gibi..

içinde yaşadığı denizi bilmeyen balıkların bir süre sonra başında "b" harfinin düşmesi, ilerleyen dönemlerde onların "alık" olmasıyla doğru orantılıdır. formul vermek gerekirse; 

(sütlaç x fırın kabı / üstünün kızarma oranı)*   

 * sağlaması yok.

dünyadaki en güzel sarı "nikon sarısıdır". bugün ki aforizma saatimizin de sonuna geldiğimize göre gördüğünüzün bütün fotoğrafların NİKON D700 ile çekildiğini açıklamama gerek yok sanırım. bundan sonraki bütün fotoğrafların da bu makine ile çekileceğini düşünecek olursak; yeni zelanda'da bu bloğa yazacak daha çok hikaye çıkacak gibi. "gibi" ile gitmeyecek bu sefer cümle;

..bu bloğa daha çok hikaye yazılacak.

* nikon d700'ün katkılarıyla..

okuyucuya not: bu okuduğunuz cümlenin bir üzerindeki cümleyi yazmak için çok bekledim.