irlanda üzerine iç geçirmeler "bir kadın, bir erkek ve üç kedinin hikayesi"

.

irlanda'ya gitme sebepleri arasında guinness'i anlatırken onun sebeplerin arasında sadece biri olduğunundan bahsetmiştim. ikincisi için biraz daha beklemek istedim aslında. hayır anlatırım, çokta iyi yaparım bunu; lakin beklemek artık can sıkmaya başladı. bir an evvel anlatmam lazımdı sizlere.. 

ben de o yapıyorum, fazlasını değil. minnet borcumu böyle ödedim. meshudum.. 

eski bir hikaye der ki;

- irlanda'ya gitmeden önce her zaman yaptığı gibi sözlükte dolanıp dururken gözüne çarpan bir bilgiyi entari şekilde sözlüğe yazan sutyen kullanmayan memeli; bir kaç gün sonra sözlükteki mesaj kutusunda bir mesaj görür. "bu sene buralarda mevsimler çok iyi gitmekte, sanırım sizin 15 derece dediğiniz sıcaklık biraz düşük olmuş" 

ve olaylar gelişir..

sözlükte tanışmamızın, benim ona irlanda ile ilgili aklımdaki soruları sormamın üzerinden 43 saat geçmeden, irlanda'da kalacak yer için fazla düşünmememi beni misafir edebileceklerini söyledi. böyle zamanlarda insan kendini çok iyi hisseder. ben bunu aslında daha önce de yaşadım; lakin onlar biraz daha samimiyetten uzak ve yalındı. ben böyle bir teklifin arkasından muhteşem bir çiftin çıkacağını, onların böyle misafirperver olacağını, benim aklımın fikrimin birazını orada bırakacağımı hiç düşünmezdim. öyle oldu efendim. ben onlara misafir oldum, onlar da hayatıma. sonra ben kalkıp döndüm; lakin onlar hala burada..

insan gurbetteyken çok şey özler. kimisi annesinin yaprak sarmasını, kimisi babasının dizinde yatıp onun saçını okşamasını, kimisi de memleketini, taşını toprağını.. bunları konuşurken en çok simiti özlediğini söyledi bana. bildiğimiz gevrek, çıtır çıtır simiti. tabi böyle duydulara aşina olan ben giderken ne yapıp edip simit götürmek için çalışmalara başladım. ve götürdüm de :)

onlardan bahsediyim size biraz. bir kaç sene önce irlanda'ya gönüllü bir hizmet için gitmiş, oranın doğasına, insanına hayran kalmış, bahçedeki çileklerden reçel yapabilen (bkz: fotoğraftaki çilek reçeli) kedi sever bir iyi insan. adam ise; aradığı aşkı ülkesine gönüllü hizmet için gelmiş, yüzündeki gülücüğü hiç kaybetmemek için onu yanına alan, aşık başka bir iyi insan..

hikayelerinden değil de orada yaşadıklarımdan bahsedeceğim aslında. iş bu yüzden fotoğraflara düşüyor iş. ben sözü onlara bırakıyorum. arada lafa girip bir kaç kelam ederim..

çok güzel bir kahvaltıydı. simite olan hasret sanırım buradan belli oluyor :)

böyle güzel bir eve misafirliğe gittiğinizde karşınıza taşlarla örülü, küçük pencerelerinden dünyanın en güzel bahçesi görünen, irlanda tarihine tanıklık etmiş bir yapı çıkarsa ne yaparsınız? donup kaldım ben.. çünkü elinizden başka bir şey gelmiyor, sadece öylece kalıyorsunuz..

irlanda kurtuluş örgütü ira'ya kısa bir süre barınak olmuş bir ev burası. ev sahibi o tarihe saygısından şöminenin hemen arkasındaki duvarda kazılı yazıların hepsini değil de sadece bir kısmını taşlarla kaplamış. yakından baktığınızda ira'nın izlerine rastlayabiliyorsunuz..

eve hayran olduğumu söylemiştim. dar bir koridordan üst kata çıkıyorsunuz. ve..

ahşap binaya yakışan tek şey sanırım ahşap! beyaz, sade ve bir o kadar da muhteşem..

özlem.. (yazar burada sessiz kalma hakkını kullanıyor)

çalışma masanızın penceresinden böyle bir manzaraya bakıyor olsanız ne yapardınız? arka sıralardan kısa siyah saçlı bir kız parmak kaldırıyor o sırada. hem de "lütfen beni kaldırın örtmenim" dercesine. öğretmen dayanamayıp onu kaldırıyor koca sınıfta. cevap doğru; "kitap yazarım.."

evin bahçesinden açılmışken bahis. ben cebimdeki son kuruşa kadar yatırıyorum buranın yeryüzündeki cennet olduğuna. yalan mısır'da bir piramite gizlenmiş o zamanlar. çıkaranlar lanetlenecekmiş. düşman başına..

yağmur yağar malum irlanda denen memlekette. çok yağar hemde.. (gerçi yazar oradayken pek karşılaşmadı bu durumla; lakin yine de bilmektedir ortaokul coğrafya dersinden) iş bu yüzden de pek bi' bereketlidir bu topraklar. yeşil ve tonlarına dair destanlar yazılmıştır. okudum ben, oradan biliyorum..

şahsen ben misafirliğe değil de bu bahçenin fotoğrafını çekmek için gitseydim oraya, bu el arabasını kesin koyardım. gerek bile kalmamış.. üzerinde oynamaya gerek bırakmayacak kadar kusursuz..

"bu tam hitchcock filminden çıkmış bir sahne gibi. kusursuz.." dedi kadın. sonra neye uğradığını şaşırdı erkek. onun baktığı gözle bakmaya başladı sonra. bir alfred filmi getirdi gözünün önüne. evet aynen öyleydi.. bu bir alfred joseph hitchcock filmi sahnesiydi..

bunlarda kedileri. toplamda üç taneler ama bir tanesi objektifleri pek sevmediği için bu fotoğrafta kaçarken yakalandı :) ayrıca bu durum erkeğin her gün yaşadığı bir mesai. erkek sabah kalkar, işe gitmek için arabasına yönelir. arabasını hareket ettirmeden önce ilk işi altındaki üç adet kediyi dışarı çıkartmaktır. kediler ısrar eder, erkek oldukça kararlıdır. erkek kazanır. kediler pes etmez..

o kaçanı ancak yemek yerken yakalayabildim. malum açlık bu başka bir şeye benzemez :)

burası erkek'in atölyesi. aslında asıl mesleği marangozluk. ağaç işlerinde tam bir usta. ama özünde o bir sanatçı. atölyesinde bir insan bunları nasıl yapabilir diyebileceğiniz ağaçtan heykeller yapıyor..

bir ağaç kütüğü üzerinde insan yüzü figürü görmek çok garip bir his. darvin insanın maymundan geldiğini söylesin dursun, ben erkek'e inanıyorum..

***

***

                                   *** (ve alfonso yerini alır)

***

***

***

***

erkek irlanda'nın iç kısımlarında westmeath denen bölgede yer alan mullingar'a yakın bir kasaba'da yaşıyor. bütün irlanda gibi burası da muhteşem bir doğaya sahip. eve yakın belvedere house garden&park'ı ziyaret etme şansını bulan fkh deklenşöre çok basmış olacak ki size bunları göstermeden edemedi.. :/

özel bir işletme burası. muhteşem bir gölün kıyısına kuruşmuş kusursuz bir doğa parkı. içindeyken saatlerin nasıl geçtiğini anlamayabilirsiniz. bu yüzden sabah erken gitmekte fayda var; çünkü gezmekle bitecek gibi değil..

***

parkın girişinde sizi böyle bir sanat eseri karşılıyor. bunu görünce anlıyorum ki westmeath'te sanata olan ilgi sadece erkek ile sınırlı değil. bu ağaçtan heykel o bölgede yapılan festivallerin (ki ağustos ayı irlanda için festival ayıdır ve uğur bu irlanda'ya ne yazık ki bir ay önce gitmiştir) birinde yapılmış. parkı gezerken buna benzer bir çok heykel görmek mümkün. ("mümkün" kelimesi "imkan" kelimesinin ism-i mef'ul'üdür. osmalıca dersleri VI. bölüm)

***

***

***

***

***

***

***

bütün gezi boyunca o gölün etrafındasınız. kimi zaman dinlenmek için banklar, kimi zaman da gökyüzünü dahi göremeyeceğiniz sıklıkta ağaçlar..

abimle ilk kavgamızın üzerinden kaç sene geçtiğini hatırlamıyorum. yalnız ne için kavga ettiğimiz konusunda bu kadar unutkan olmadım bi' türlü. eğer sizden üç yaş büyük bir abiniz varsa onun söylediklerini yapın derim. şahsen ben yapmadım bi' kere olanları gördüm. sizi kanepeyle duvar arasındaki boşluğa sıkıştırıp kafanıza yastıkla vurur. yapar bunu..

***

sonra onun fotoğraflarını çekmeyerek öç almaya başladım ondan. ohh canıma değsin diyebilmek için çok güzel bir fırsat gibi geldi kendi adıma. lakin onun bundan haberi yok. bunun ne anlamı var bilmiyorum ama yine de kafama yastık vurmasından kurtuldum :)

***

(iş bundan sonraki fotoğraflar niyetli olduğum için ağzım sulanarak yazılmıştır. günahı yazara ait olup, kimse töhmet altında değildir. aslında yazar burada bu blogda yazısını okuyacak bir avuç insan için ne kadar fedakarlık yaptığını göstermekte, onlar için muhteşem yemek fotoğraflarını nasıl da cüretkar bi' şekilde yayınladığını söylemek istemektedir. allah kabul etsindir, amin!)

bütün gün gezen bünye acıktı haliyle. akşam yemeği için seçilen mekan elbette ki o muhteşem bahçe. masa kuruldu, örtüler serildi, sandalyeler filan hepsi tamam. artık sıra yemeklerin güvenli bir şekilde masaya taşınmasında. bu kutsal görev için kral en güvendiği askeri olan uğur'u seçmişti. herkesin gönlü ferahtı, hepsi huşu içindeydi.. (yersen)

                                                

hani ben ki yemek yemeyi değil de, yemek yapmayı seven ben bile deliler gibi yedim. tıka basa yemek yediğim nadir akşamlardan biriydi hatta. vedat milor lezzet için 10, fiyatlar için için 0 (çünkü bedavaydı), mekan ve içecekler için de 10 puan verdi bu güzel akşam yemeği için. (iş bu son cümleden sonra saate bakıldı ve iftar için tamı tamına 6 saat 13 dakika kaldığı görüldü. yazar içinde bulunduğu durumu kimlere anlatsaydı, hüzünlüydü ve oracıkta açıktan yığılmak üzereydi..)

..mailleşiyoruz halen. bir gün kadın ve erkeği istanbul'da misafir etmek için gün sayıyoruz da diyebilirim. olmadı bi' kere daha düşer yolumuz irlanda'ya. hem o zaman kediler de büyümüş olur, hem belki biraz yağmur, biraz daha baileys filan..

böyleydi efendim bir gün bir gece süren; lakin uzun bir hikayeye mazhar olmuş anımız. bu sefer tek farkı; yazana değil de yazdırana baktıran. 

FKH iki güzel insan ve üç kedinin dünyasından bildirdi..