soğuğun yeryüzündeki en güzel hâli; st.petersburg

.

tam üç senedir her şubat ayı, hatta bundan öncekilerde her 14 şubat'ta yurtdışındaydım. bu seferde biraz daha kassam 14 şubat'ta yurtdışında olacaktım ama iki günlük bir sarkma oldu. ha benim için bir önemi yok elbet illa o tarihte yolda olmanın lakin; üç sene üst üste gelince insan biraz olsun aşık olduğu asıl şeyin yolda olmak, yolcu olmak olduğuna inanıyor. hal böyle olunca da neye niyet ettiğiniz giriyor devreye, neye iştirak ettiğiniz belki de. neye, kime söz verdiğiniz. ben kendime söz vermişim efendim biraz, kalan sağlara eyvallah demek için. onlara olan def-i huzurumuzu tebessüm ederek yapıyoruz ya? hah! işte benimde kazancım bu olsun..

bundan önceki yazıda St. Petersburg'a gideceğimden bahsetmiştim size. gittim, döndüm efendim. boynumun borcu olanı okuyorsunuz şuan. kendime ve bu günlüğe girip okuyan herkese olan borcumu yani. gittiğim ülkelere bir çok kere aşık olup döndüm. şehirlerine, insanlarına, osuna, busuna belki. ama bu sefer gitmesine aşık oldum, orada kalmasına, yolda olmasına, yolcu olmasına. hepsinden çok orada olmasına aşık oldum. her sabah uyandığımda hem de. o yüzden anlatması daha bi' güzel gelecek bu şehri. nedendir bilmem daha bi' uzun anlatasım var hatta. şans mı diyelim buna artık. siz karar verin..

uçak yolculukları ne zaman yaklaşsa heyecan kaplar içimi. bir kaç kere kokpitte uçma deneyimi yaşamış olmamdan (ki benim pilot arkadaşlarımda var) tutunda, gitmeye sebebiyet verdiği için severim kendilerini. iş bu yüzden ne zaman uçağa binsem bi' fotoğraf çekerim. bu da onlardan biri. bi anlamı yok, arayanı çıkışta bekliyorum..

gitme fikri deyince geçenlerde twitter'da yazdığım;

dünyadaki en hüzünlü ses; birlikte yolculuğa gidemediğin insanların valizlerini hazırlarken kulağınıza çalınan fermuar sesidir..

cümlesi geldi. sanırım bu yüzden her gidene imrenirim. nereye gittiğini bilmesem de..

girizgah uzun oldu biraz pardon. lakin hemen konuya giren insanlardan değilim ben. olmadım, olduramadım. St.Petersburg şehrinden, soğuğundan, güzelliklerinden, az biraz tarihinden, insanından bahsetmeden önce şöyle bir hesap kitap yapma ihtiyacı hissettim. çünkü her seferinden böyle bir seyahati ne kadara yaptığım merak konusu oluyor. gerçi bunu bir başka yazıda daha detaylı anlatıyor olucam; lakin bu sefer sadece orada ne kadar para harcadığımı (uçak bileti hariç) söyleyerek başlayayım. 5 gece konaklama (ki bunu da başka bir yazda detaylı anlatıcam), şehiriçi ulaşım, yeme-içme, her gece dışarı çıkıp eğlenme, dönerken aldığım bir kaç hediye dahil toplam; 200$ > 354TL > 6020RUB görüldüğü gibi o kadar da uçuk bi' miktar değil. unutmayın konaklama dahil dedim, yeme-içme dedim, eğlenme dedim, ne duruyosun sende git dedim. daha ne diyim ya..

soğuk memleket vesselam. benim elim ayağım çok üşür, ben öyle kolay kolay ısınamam diyen insan için değil. hele soğuk havaya çıkınca başım ağrır benim diyen insan için hiç değil. çünkü ben oradayken gündüzleri ortalama sıcaklık -20 ila -23 derece arasındaydı. bakın gündüz diyorum. gece bu sıcaklık çok daha düşük. hatta bu seneki kış ayı sıcaklıkları son 10 yılın en yükseğiymiş. gerisini siz düşünün artık. o yüzden gidilecek tarih kesinlikle mayıs-haziran ayları. dostoyevski'nin de romanına isim olan ve St.Petersburg'un dünyada adını duyurduğu white nights yani beyaz geceler olayı aşağı yukarı bu tarihlere denk geliyor. hava hem mevsim normallerine daha yakın oluyor (ki yine de akşamları üzerinize bi' şey almadan olmuyormuş) hem de hava neredeyse hiç kararmıyor. ben görmedim ama halkından dinlediğim olay şöyle. gece 03:00 dan 06:00'a kadar sadece bir alacakaranlık oluyor, 06:00'dan sonra hava tekrar aydınlanıyor. yani saat 24:00'da bildiğiniz gündüz gibi. elbette alışmayan insan için pekte güzel bir durum değil. normalde uyuduğunuz saatlerde hava aydınlık. bu da tabi ki uyku düzeninizi altüst ediyor. ne olursa olsun bu tarihte gidin siz. çünkü insanlar o saatlerde deliler gibi eğleniyorlarmış. bütün kış evlerine tıkılan halk kendini sokağa atıyor. yaşamak lazım. gerçi kış aylarında da farklı bir sorun var. o da havanın saat 10:00'a kadar aydınlanmıyor oluşu. bu da kolay bi' şey değil. çünkü alıştığınız saatlerde aydınlık bir hava bekliyorsunuz ama nafile. hava bildiğiniz kapkaranlık. o yüzden dışarı saat 11:00'dan erken çıkmak mantıklı değil. bu yüzden gece çok güzel eğlenin, geç yatın ve geç kalkın. çünkü St. Peter'e gelen bütün gezginler böyle yapıyor :) (gece hayatından bahsetcem, biraz sabır..)

elbette bir venedik değil şehrin içinden geçen kanallar olarak lakin; yine de yaz aylarında gittiğinizde sizi şehrin içinden geçen irili ufaklı gezi tekneleri karşılayacaktır. aynen bunlar gibi. şehri bunlarla gezmek kesinlikle daha heyecan vericidir. buna eminim. venedik'te bunu deneyimlemiş biri olarak buna garanti verebilirim. hatta daha zevkli olacağına eminim çünkü; şehrin içinden geçen kanallar çok geniş ve etrafı görmeniz daha kolay olacaktır. bu venedik'te böyle değil. benimde işim gücüm yok St.Peter'i venedik ile karşılaştırıyorum. deli miyim neyim..

kaldığım süre boyunca sadece bir gün hava güneşliydi. onda da zaten uzun süreler hava aydınlık kalmadığı için elimden geleni yapmaya çalıştım. ışık çok fazla olmayınca ve beyazların içinde fotoğraf çekmek bir işkence olduğundan çok detaylı fotoğraflar yok elimde diyebiliriz.

dünyada uzak doğudan sonra metro ağı en gelişmiş ülke sanırım rusya. özellikle moskova metrosu bu konuda büyük bir üne sahip. aslında anlamak o kadar da zor değil çünkü; dışarıda -20 derece soğuk varken ve yollar tamamen buzluyken insanların yerin altında seyahat etmeleri çok mantıklı. bu durum St.Peter için de geçerli. bu şehrinde metrosu gerçekten çok gelişmiş. günün her saati çok kalabalık. insanlar metroyu gerçekten çok fazla kullanıyorlar. metroya iniş sizi biraz korkutuyor yalnız. çünkü yerin baya ama baya altında. bu yüzden yürüyen merdivenle iniş neredeyse 3-4 dk. sürüyor. nasıl bir duygu olduğunu anlatmak isterdim ama ne yazık ki metrolarında fotoğraf çekmek yasak. ciddi yaptırımları olduğu söylendi. bu yüzden hiç bulaşmadım. bu arada yukarıdaki fotoğraf metro istasyonunun girişi. dediğim gibi metrolarıyla çok övünüyorlar ve bunu da her fırsatta göstermeyi seviyorlar. hakları da yok değil. ayrıca ulaşım gerçekten de çok ucuz. bir bilet ile (25 RUB = 1.4TL) bütün metro ağını baştan aşığı gezebilirsiniz. eğer orada yaşayacaksanız bizdeki gibi aylık biletleri mevcut. akbil tarzında ve onu kullanınca daha bi ucuza geliyormuş..

birazda tarihinden bahsetmek lazım bu şehrin. tabi tarihinden bahsetmeye başlarken yukarıdaki gibi bi fotoğraf koymak sanırım saçma oldu. kabul ediyorum. efendim şehir aslında tarihi özellikler bakımından oldukça zengin. müze gezmek ve tarihi mekanlara, eserlere şahitlik etmek için tam yerindesiniz. şehirde rusya'nın (bence avrupa'da da bu kadar büyüğü yoktur) en büyük müzesi hermitage museum bulunmakta. müze gerçekten de çok ama çok büyük. içinde tam 2.5 milyon eser bulunmakta. dünyanın en eski halısından tutunda, aklınıza gelebilecek en ünlü ressamların tabloları var burada. araştırmacılar tarafından şöyle bir hesap yapılmış. müzedeki her esere 10 sn. bile bakıp bütün müzedeki eserleri görmek isteseniz üç senenizi ayırmanız gerekir! bu yüzde sabah erkenden gidin, hızlı adımlarla ve her eserin önünde çok fazla oyalanmadan kendinizi dışarı atın. bu zaten size ortalama 5-6 sene yeter. çünkü çok ama çok fazla eser var. unutmadan eğer international student card sahibiyseniz -ki taksim'de bir yerden alınıyordu- müzeye giriş ücretsiz. sadece bu müzede değil, diğer müze ve bilet alınıp girilecek yerlerde de baya indirimler sağlanıyor. bu yüzden kesinlikle almanızı tavsiye ederim. ben zamanında 15TL verip almıştım. şimdi olsun olsun 20 TL. almakta fayda var..

yukarıdaki bir kısmı görünen fotoğraf işte bu müzeye ait. bir de şehirde kesinlikle görülmesi gereken müzede russian museum. rusya'da yetişmiş ve sanat dünyasında adını duyuran bütün rus sanatçıların eserleri mevcut. tablolar ve heykeller gerçekten de çok güzel. girişi eğer öğrenci kartınız varsa 150RUB=8.50TL

müzede fotoğraf çekmek serbets. o yüzden bir kaç fotoğraf koymak yerinde olur;

çok büyük tablolar mevcut müzede. hepsinde de inanılmaz detaylar var. bunlara uzun süre bakmak film seyretmek gibi. bunu bilen müze görevlileri de karşılarına birkaç kişinin oturabileceği koltuklar koymuş. oturup dakikalarca bakabiliyor insan. bu müze içinde zamanının olmasını tavsiye ederim. çünkü öyle bi' iki saatte gezilecek gibi küçük değil.

müzeler dışında katedraller ve kiliseler şehri St.Peter. çok ünlü ve ruslar için büyük dini önem arzeden katedralleri mevcut. çoğu müzeye çevrilmiş ve bu şekilde kullanılıyor. bunlardan en ünlüsü şehrin tam merkezinde bulunan kazansky cathederal. halen kilise olarak da hizmet veren mekan ihtişamlı yapısıyla kesinlikle görülmesi gereken bir yer. giriş ücretsiz ama fotoğraf ve videoya kesinlikle izin verilmiyor. eğer şansınız varsa bir ayine denk gelirsiniz. bu kadar tarihi bir atmosferde bir ayine şahit olmak kesinlikle etkileyici.

bahsettiğim katedral bu işte. insanlar yazın önündeki çimlerde yayılmaya bayılıyor. e tabi onlarda haklı. bütün sene karın, buzun içinde insanın içi çürür. haklılar anam, sonuna kadar haklılar. tabi sadece bununla kalmıyor kiliseler. aslında çok fazla ilginizi çekmiyorsa girmenize gerek olmayan bir çok kilise var. içlerindeki işlemeler ve süslemeler çok güzel ama onu söyleyeyim. ne yazık ki bazılarının girişi ücretli. siz para vermeyin diye ben verdim. işte onlardan bir kaç örnek;

elbette her şehirde olduğu gibi buranın da çok ünlü bir caddesi var; nevsky caddesi. uzun ve şehrin tam ortasından geçen bir cadde. bütün alışveriş ve eğlence mekanları bu ve paraleli olan caddeler üzerinde. baştan başlayın gezmeye değer cinsten. ama asıl güzel tarafı paraleli olan caddeler kanımca. çünkü deneyebileceğiniz bir sürü yemek mekanı mevcut. bunlar hem yöresel yemekler hem de bütün dünyayı sarıp sarmalayan çin yemekleri. ruslar çin yemeklerine özellikle de suşiye hayranlar. bu yüzden iki mağazadan birinin suşi satan bir mekan olması kaçınılmaz oluyor. normalde şehirde yeme-içme biraz pahalı. ama ne hikmettir çin yemekleri diğerlerine nazaran daha ucuz. dışarıdan bakıldığında çok lüks bir restorant gibi görünen mekanlarda tek kişi için ödeyeceğiniz menüler bu restorantlarda 150-200RUB arasından değişiyor. ayrıca çokta lezzetli..

insanından bahsetmek lazım birazda. havanın bu kadar soğuk olduğu bir memlekette insanların bu kadar sıcak kanlı olması gerçekten de çok garip. tabi içinde bulundukları bu kürklerinde etkisi büyük :) kadınlarının güzelliği konusundaki genel yargı tamamen doğru (allahım ne kadar da açık sözlüyüm) yalnız kadınları bu kadar güzel bir ülkenin erkeklerinin meymenetsiz oluşu çok garip. allahım hiç mi yüzleri gülmez, hiç mi bi' şeyden memnun olma durumu olmaz. yok! hepsi bildiğin hapishane duvarı. insan yol sormaya bile korkuyor. hal böyle olunca da ben bütün yolları kadınlara sordum :) tercih sebebi tabi, yargılayamazsınız..

bu fotoğrafı çekerken çok güldüm. çünkü insanlar normalde günlük spor ihtiyaçlarını bazen koşarak bazen de  spor salonlarında çalışarak giderir. e hava böyle soğuk ve karlı olunca insanların yapacağı başka şey kalmamış kayak yapıyorlar. kadın dinlenmek için durunca yanına gidip bunu spor olsun diye mi yoksa farklı bir amaç için mi yaptığını sordum. teyzem anlatı da anlattı az buz ingilizcesi ile. tamamen spor olsun diye yapıyormuş. karda koşma ya da yürümek hiç hayretmiyormuş çünkü. haksız da sayılmaz yani..

giderken aldığım bütün tavsiyeler haklı çıktı. halk neredeyse hiç ingilizce bilmiyor. allahtan bu sene metrodaki tabelalara latin alfabesi eklenmiş. yoksa onlar dahil her yerde kiril alfabesi. aslında öğrenmesi kolay. ben üniversite'de öğrenmiştim ne zaman işime yara diyordum ki burada çıktı karşıma. küçük bir tavsiye, eğer bu ülkeye yolculuk yapacaksanız 2-3 saatinizi kiril alfabesini öğrenmeye ayırın. en azından uçakta giderken şöyle bir göz gezdirin. emin olun çok faydasını göreceksiniz..

bu şehir kesinlikle gece güzel. fotoğraftaki aynı hostelde kaldığımız kanadalı bir arkadaş. o da fotoğrafçılıkla uğraşıyor kanada'da. gecenin ikisi olmuş bana fotoğraf çekmeye çıkmak ister misin dedi. yani asında o saatte bir pubda içiyo olmayı tercih ederdim ama iyi ki onunla gitmişim. gece çok fazla insan olmuyor sokaklarda ve dilediğiniz gibi fotoğraf çekebiliyorsunuz.

o bulduğu güzel yapının fotoğrafı çekerken bende onun fotoğrafını çekiyordum. daha sonra ona çektiğim fotoğrafları gösterince çok sevindi. hatta ilk defa böyle bir şey olmuş. ilk defa biri onu çalışırken fotoğraflamış. çok hoşuna gitti. hemen verdim fotoğrafları kendisine. benden iki gün önce döndü ülkesine, mail atmış tekrar teşekkür etmek için. bilsem daha çok fotoğrafını çekerdim..

burasıda kaldığım hostele giden yoldaki bir bina. gece o kadar güzel ışıklandırılıyor ki insan bakakalıyor. asında şehrin her yerinde böyle binalar mevcut. ışıklandırmalarından tutunda mimarilerine kadar kendilerine baktırıyorlar. artık hangi tarzda yapıldıkları konusunda pek bir bilgim yok lakin; üzerilerindeki süslemeler görülmeye değer..

St.Peter'e geldiğinizde görmeden dönülmemesi gereken yapılardan biriside bu; church of the savior on blood. kaba bi çeviri ile kanlı kilise. mimarisi inanılmaz güzel. içi şuana kadar gördüğüm bir çok kilise ve katedralden daha ihtişamlı. giriş ne yazık ki ücretli, 150RUB=8.50TL eğer öğrenci kartınız varsa daha ucuz tabi ki.  geceleri de bu şekilde ışıklandırılıyor. sabahları etrafında seyyar satıcılar var. hemen arkasında da hediye almak için çok güzel küçük bir tezgah pazarı. birçok tezgah var ve sıkı bi' pazarlıkla hatıra niyetine güzel hediyeler alınabilir. en azından buradaki satıcılar ingilizce (ki bazıları türkçe de biliyor azıcıkta olsa) biliyor. pazarlık yapmaktan çekinmeyin. ben yaptım güzel oluyor..

tabi sabahları bu kadar soğuk olan bir şehrin gecelerinin (yazar burada gece hayatından bahsediyor) sıcak olması bekleniyor haliyle. aslına bakarsanız öyle. genç nüfusu fazla bir şehir St. Peter. e gelen turist sayısı da fazla olduğundan ister istemez gece hayatı renkleniyor. nevsky caddesi üzerinden ve özellikle kazansky katedrali'nin arka sokaklarından çok güzel bar ve gece kulüpleri var. çoğunda giriş ücretsiz ama bazıları (özellikle striptiz clublar) ücretli. özellikle çarşamba, cuma ve cumartesi geceleri inanılmaz bir atmosfer var bu mekanlarda. alkol o kadar pahalı değil. örneğin 50'lik bir bira 100-120RUB=6.5-8TL arasında değişiyor.

ben gelmeden önce yaptığım küçük araştırmada ve aldığım tüyolardan kesinlikle içilmesi gereken bira ve denenmesi gereken votkaların isimlerini almıştım. bu kozel. bir çek birası. çekçe'de keçi demek zaten. benim bildiğim üç çeşidi var. gerçekten de lezzetli bir bira. genellikle publarda draft değilde şişesi satılıyor. çek cumhuriyeti'ne gitmemiş bir bünyenin kesinlikle denemesi gereken bir bira (ümit senin içindi bu). elbette bu toprakların herkes tarafından bilinen ulusal içkisi votka. çok ama çok fazla çeşidi var. farklı tat ve sertliklerde. vokta seven bir bünye için denenesi. ama size tavsiyem bir rusla birlikte içmeyin. çünkü kendileri bunu bir gurur meselesi haline getirmiş. bu yüzden size voktayı sek içirmeye kalkacaklardır. e bu da alışmayan bir bünyeye kolay değil. illa bi rusla içecekseniz o kadın olsun. malum çirkin kadın yok rusya'da, az votka var \o/

gelelim uğur'un geleneksel kendini çektiği fotoğraflara. yani bu sefer öyle çok fazla yok ama yine de bazılarını koyup, bu yazının da sonuna geldiğimizi belirtmek zamanıdır. bu yolculuk bana aslında çok farklı deneyimler yaşattı. hayatımda kaldığım en güzel hosteli, en güzel hostel sahibini ve sakinlerini tanıştırdı. onlarla ilgili de çokça fotoğraf var elimde onları da bi' yazıyla paylaşıcam inşallah. (bu arada bu fotoğrafta sakallar donmuş halde. yanlış fikirlere sebebiyet vermek istemem :p )

yolculuk ne kadar çok ve farklı olursa, insanların deneyimleri o kadar çok ve farklı oluyor. bu elbette zamana ve mekana göre değişiklik gösterir; lakin bunu her türlü koşulda yaşayabilmek sanırım "gezgin" insan tanımını ortaya çıkarıyor. bunu yapabilmekten öte buna niyet etmek sanırım önemli olan. umarım hiçbir zaman bitmez içimdeki bu yolculuk isteği..

işte böyle efendim eksi bilmem kaç derecede ziyaret ettiğim, çokça beğendiğim St. Peter. bu arada yazı boyunca hep St.Peter adını kullandım çünkü hangi rusla konuşsam bu şekilde telaffuz etti bu şehrin adını. umarım bir gün yolunuz düşer ve sizde bu şehri yaşarsınız. ve umarım o zaman yaz ayları olur..

daha bir sürü yazacak şey var, anlatacak bir sürü anı. onları da bundan sonraki yazılarda inşallah..

unutmadan; son fotoğraf için gelecek tepkilere karşılık cevabım hazır. ona göre saldırın. ben istemedim fotoğraflarını çekmeyi, onlar zorladı. yani insanlar fotoğraf konusunda biraz nasıl söylesem; istekli :)

öyle işte, üşüdüm ben biraz :p